تـا نیست غیبتی نبـود لذت حضـور

در کنجی زانو به بغل نشسته‏بودم؛ تحمل دوری برایم سخت شده‏بود. با گونه‏هایی لرزان و چشمی گریان تفعلی بر حافظ زدم؛

این شعر آمد :   

دیگـــر ز شـــــاخ ســـرو سهی بلبل صبـــــور             گلبانگ زد که چشم بد از روی گل به دور

ای گلبشکر آن کــه تــویــی پــادشــاه حسن            بــا بلبــلان بـــی دل شیـــدا مکـن غـــرور

از دســـت غیبــت تــــو شـکایت نمـــی‏کنـــم             تــا نیســت غیبتـــی نبـــود لـذت حضــــور

زاهــد اگـــر بـــه حــور و قصـور است امیــدوار            مـــا را شرابخـانه قصور است و یــار حـــور

می خور به بانگ چنگ و مخور غصه ور کسی            گـویــد تـو را کــه بــاده مخـور گـو هوالغفور

حافظ شـکایت از غــم هجران چــه مــی‏کنی             در هجر وصل باشد و در ظلمت است نـور

آیا این چشم‏ها او را خواهد دید؟

همیشه حس انتظار از کودکی  در وجود من بود؛

در آن موقع نمی‏دانستم چرا ؟

نمی‏دانم، الان به این مسئله معرفت کامل پیدا کرده‏ام یا نه ؟!

مخصوصاً بعد از ظهرهای جمعه‏، که این حالت، به اوج خود می رسد و با یک دلتنگی خاصی همراه می‏شود.

این احساس مرا آزار نمی‏دهد ولی روح و جانم، محزون می‏شود

و با غروب آفتاب بعد از ظهر جمعه، چشمانم مظلومانه به دوردست خیره می‏ماند؛ به‏طوری که دلم برای آن چشم‏ها می‏سوزد.

آیا این چشم‏ها او را خواهد دید؟

اَعمال خوب

روزها از پی هم می گذرند و گذر عمر حس می‏شود 

زیباترین چهره‏ها بعد از مدت‏ها پیر و خسته می‏شوند

خوش اندام‏ترین آدم‏ها هم شکسته و ناتوان می‏گردند

پولدارترین اشخاص هم بالاخره می‏فهمند که ثروت آن‏ها بیشتر مایه دردسر است

و . . .

پس این عمر به چه دردی می‏خورد ؟!

چیزی که در زندگی لازم است، خدمت خلق و باقیات صالحاتی است که از خود به جا می‏گذاریم

و چه لذت معنوی دارد که در این دنیا، احساسش کنی

خوبی‏های تو دارد در این عالم فانی         برای تو ارزشی بسیار درسرای باقی 

گوارای وجود منتظران حقیقی

ایام زیبایی است؛

به زیبایی سبزینه جنگل

به طراوت فضای شبنم نشسته

به پاکی هوای خنکای کوهستان

و ای کاش با گذشت ایام،

دوباره بیاید ماه معنوی شعبان

تا ببینم خنده قشنگ کودکان

و آرامش صبر انتظار را بر همه 

می‏بینم در این ایام الله شعبان

و براستی گوارای وجود منتظران حقیقی

امروز با زهرا دخترم

امروز زهرا خانم نماز صبح بیدار شد و دنبال من گریه و . . .

بالاخره با من اومد سرکار و این هم عکسش تو محل کارم

خیلی با مزه است نه !!!!