کتاب زده

مَمَلی کلّی کتاب تو قفسه داشت. هنوز خیلی‏هاش رو حتی اصلاً ورق هم نزده‏بود.

بازهم موقع نمایشگاه کتاب، کلّی کتاب خرید. کتاب رایانه‏ای، پزشکی، شعر و . . .

به قول خودش کتابا باید قطورتر، رنگی‏تر و زبون اصلی (منظورش لاتین) باشه تا قفسه کتابخونه سِت بشه

چند سال بعد . . .

 مَمَلی حالا چند وقتیه ازدواج کرده و تو یه شرکت نیمه خصوصی، کارمند جزء؛ با سواد دیپلم ردی !!!

کتابایی رو هم که خریده‏بود، الان تو خونه پدریش مونده و بالاخره به یه دردی خورد. بله، درسته که آق مَمَلی

کتابا رو نخوند ولی به درد خورد!!!

عزیزجون، مادر مَمَلی رو میگم،  هر سال قبل از عید که میخواد شیشه‏های پنجره‏ها رو تمیز کنه، کتابارو زیر پاش میذاره و ضمن پاره کرده ورقه‏های کتابای دیگه، برا تمیز کردن ازشون استفاده می‏کنه.

به قول عرف جدید : بَه بَه ؛ بَه بَه