همه چیز بخاطر پول کثیف

با اون کت و شلوار و دستمال گردنش روی صندلی ماشین نشسته بود و چنان بادی به غبغب انداخته‏بود که به غبغب کبوتر می‏گفت زکّی !

به یاد فرمایش مولا علی (ع) که مضمونش این بود افتادم : انسان به چه چیز خود مغرور است ؟! به ابتدای زندگی خود که نطفه‏ای است، یا به انتهای زندگی که لاشه‏ای بیش نیست و . . .

پسرش هم با یه قیافه عجیب و غریب پشت فرمون ژستی گرفته بود که انگار از دماغ فیل افتاده و خوش تیپ‏ترین پسر جوون دنیاس !!!!!

به قول حضرت یوسف (ع) (که زیبایی وصف نشدنی هم داشتند)، در جواب زلیخا : به چهره‏ام دل مبند بعد از مرگم، خیلی زود از بین می‏رود و . . . 

توی ماشین خنک بود و خنک کننده‏های صندلی‏ها هم روشن؛ چشمان پدر و پسر مثل چرخ و فلک تو خیابونای تهروون می‏چرخید و منتظر تماشای کسی که اونارو با حسرت نظاره کنه و نفسشون حال بیاد (منظورم نفس عماره یا اماره و یا . . .). خلاصه این‏که فقیر نگاه دیگران !

نه نگران افزایش جهانی فیمت نفت (که ما نفهمیدیم چرا به نفع مملکتمون نشد،؛ البته تو رسانه‏ها توجیه و تفسیرهایی رو شنیدیم ولی مگه مردم از پشت کوه اومدن که . . .)

نه نگران افزایش قیمت مواد خوراکی

نه نگران عدم افزایش حقوق کارمندی

نه نگران امتحانات پایان ترم دانشگاه؛ چون با پول همه چیز حل میشه حتی مدرک دانشگاهی !

نه نگران پروژه کاری که یه مهندس کارمند همیشه استرس اونو داره و بخاطر همین هر وقت تلویزیون فوتبالیستای نه چندان حرفه ای ولی مولتی تریلیاردر رو که نشون میده حسرت می خوره که چرا درس خونده و . . .

پس بنی‏آدم اعضای یکدیگرن چی جوریه ؟! البته این شعر «بنی‏آدم اعضای یکدیگرن» رو هم تفسیر کردن با کمک به نماینده شهرشون تا یه کارخونه برا خودش راه بندازه و . . . 

همه چیز و همه کس بخاطر پول کثیف !!!!!

و پله‏های ترقی (دنیوی) با پول کثیف !!!!!!