خواهم آمد
ای گُلم
در یک دشت شقایق دور دست، تو را نزدیک میبینم؛ اما حرکت به سمت تو میسر نیست.
بر دوش خود دو گُل زیبای دیگر دارم؛ طوفان مسیر حرکت به سمت تو، آنها را آزار میدهد.
صبر کن تا این دو گُل زیبا را به باغستانشان برسانم، خواهی دید که چه شتابان خواهم آمد؛
خواهم آمد؛
خواهم آمد.
کلمات کلیدی :
