زمین خشکیده و ترک خورده

زمین خشکیده و ترک خورده،

مرده نیست؛ چون همگان می‏میرند و او می ماند.  

زیباست و نقشی همانند قالی بر آن نقش بسته است.

گرم است؛ به واسطه گرمای داغ خورشید.  

قدر آب می‏داند؛ حتی قطره‏ای از آن. 

امید دارد؛ چشمان رو به آسمانش همواره، در جستجوی دیدن تکه‏ای ابر است.

 دل ترک خورده و پرخونش گواه بر عشق اوست.

معنا دارد؛ صحرای محشر را تداعی می‏کند.

. . .