زبان خردمند در پس دل اوست ، و دل نادان پس زبان او . [ و این از معنیهاى شگفت و شریف است و مقصود امام ( ع ) این است که : خردمند زبان خود را رها نکند تا که با دل خویش مشورت کند و با اندیشه خود رأى زند ، و نادان را آنچه بر زبان آید و گفته‏اى که بدان دهان گشاید ، بر اندیشیدن و رأى درست را بیرون کشیدن سبقت گیرد . پس چنان است که گویى زبان خردمند پیرو دل اوست و دل نادان پیرو زبان او . ] [نهج البلاغه]

عشق و عاشقی

ارسال‌کننده : رضا اصفهانی در : 86/11/29 3:9 عصر

عشق، عاشقی در میدان عشق است

عاشق، همان قربانی میدان عشق است

میدان عشق، قتلگه بود بر عشق و عاشق

عشق‏ عاشق گوارا یش، اگر باشد او لایق




کلمات کلیدی :