کماکان تو آرزوی بارش باروون

صبح که از خونه زدم بیرون تا به سرکار برم، چند قطره آب رو گونه‏هام نشست و حسابی خنک شدم و خیلی خوشحال؛ خوشحال از این که بالاخره بعد از مدت‏ها، تهروون طراوت باروونو به روی خودش دید. اما این خوشحالی زیاد طول نکشید؛ چون من از کنار یه فضای سبز رد میشدم و این آب‏پاش تو چمن‏ها بود که منو خیس کرده‏بود و من کماکان تو آرزوی بارش باروون . . .