در اوج شاديها ؛ در شوري اشک دلتنتگي ها ؛ به دنبال گمگشده خود به هر سو مي نگري .به دنبال دستي پر از مهر دوستي ؛و لباني هميشه خندان هر شب به ستار گان آسماني چشم مي دوزي که کدام يک ، در کدامين روز از آن تو خواهد شد
به خاطر رفتنت هيچكس مجازات نشد... جز سايه اي كه به فضاي پوچ ديوار محكوم گشت ! چه ميداني آشنا؟ آن سايه من بودم!
(تقديم به همسرتون...)
سلام.
خوب هستيد؟
ممنون از حضورتون...
براي ديد عرفاني داشتن، حتما نبايد عارف بود...
البته اين نظر منه!
بازم مرسي.
پاينده باشيد و سرفراز...
در پناه حق.
"خدا را فراموش مكن"
سلام
مرسي كه باهام هستيد...
و تو كمي شتاب كن!
هميشه خوب و عاشق باشيد
ياحق
خوبيد....
قشنگ بود...
باروني باشيد...