يك سال قبل؛ تقريبآَ در چونين روزي(86/01/31) خداوند گلي رو از ما گرفت كه تا وقتي بود آنطور كه بايد قدرش رو ندانستيم(البته خودمو مي گم) ولي وقتي كه رفت تازه اون وقت بود كه فهميديم چقدر جاش خاليه! هر وقت كه بيادش ميفتم(خصوصآ اين روزها) تموم وجودمو غم
مي گيره و ...
اميدوارم خدا به شما و دو يادگارش صبر بده.
ضمنآ از اينكه يادداشت قبليمو خونديد و نظر داديد ممنونم و خواستم بگم از عنوان (همسر مرحومه ي شما) قصدي نداشتم؛ چون مي دونم اگر چه ظاهرآ از بين ما رفته ولي هميشه و در همه حال با شما و دو يادگارش هست و خواهد بود.خدا او و همه ي رفته گان رو بيامرزد.