بسم الله الرحمن الرحيم

انا لله و انا اليه الراجعون

دوست من سلام

نمي دانم چرا ؟! اما وقتي به طور كاملا غير منتظره به وبلاگتون راه پيدا كردم و متن نوشته شما را خواندم خيلي متأثر شدم .

اجازه بدهيد تا بي اغراق بگويم عشقي كه ميان شما دو بزرگوار بوده را حتي بعد از گذشت اين سالها مي توان از نوشته شما درك كرد . باور دارم كه اگر چنين نبود من هم چنان احساسي نداشتم .

هرگز نتوانستم تصور كنم كه اگر همسفر من هم از خانه ام كوچ كند چه حالي خواهم داشت ! مصيبت سنگيني است ! ‏خيلي سنگين !!!

از خداي بزرگ براي روح آن مرحومه مخصوص ترين الطاف و محبتهايش را مسئلت دارم و از او كه خود برترين جبران كننده گان است برايتان صبر و ارج مي طلبم و عاجزانه مي خواهم تا خودش اين مصيبت بزرگ را برايتان جبران نمايد و دسته گلهاي زندگيت را در سلامت و سعادت در حمايت خويش گيرد .

در پناه مهربانترين عالم سر بلند باشيد .

يا حق